Boekenbal

Voor het eerst van mijn leven vanavond naar het Managementboekengala!!! In De Rode Hoed in Amsterdam. Zouden ze daar een rode loper hebben eigenlijk? 

Volstrekt beroepsgedeformeerd ben ik natuurlijk stiknieuwsgierig naar de Cultuurdingetjes van dit bal. Wat zijn de impliciete mores? Wat zit er in de vloerbedekking over ordening, binding en uitwisseling? Zoals ik gisteravond met een schuin oog de cultuurdingetjes van het Musical Award Gala volgde. Voor mij net zo’n tweede natuur (of afwijking) als het spotten van cultuurdingetjes in organisaties. 

Dusse: wat heeft vanavond voorrang? Ik neem aan degene die de prijs voor het beste managementboek van het jaar wint. Maar dan. Drank of boek …? Het beste boek of het bestverkochte boek …? De uitgevers of de auteurs …? En zou de kift tussen het beste managementboek en het best verkochte managementboek voelbaar zijn …?

Hoe hoor je erbij? Met galajurk of met spijkerbroek …? Feesten ze met ‘doe maar normaal’ of met ‘doe es gek’? 
Kom je binnen zonder kaart of hebben ze strikt deurbeleid? Hoe trots gedraag je je als genomineerde en hoe hysterisch en niet-zakelijk als winnaar? Hebben de verliezers ooit gehoord van de kunst van verliezen of gaan we collectief sussen want ‘dat andere boek was ook echt heel goed hoor!’ 

Krijg je bitterballen en bier? Of champagne? Tofu en water? Of niks …? Krijg je keihard applaus en uitzinnig gejuich als winnaar of wordt het een beleefd en zuinig klapje? 
Wordt managementboek.nl als gastheer bedankt? 
Krijg je misschien nog een goodiebag? En neemt iedereen die verheugd aan of volgt er - naar goed kerstpakkettenontvangst-gebruik - een hoop commentaar over niet duurzaam, niet leuk of niet handig mee te nemen in het OV …?

En natuurlijk (natuurlijk) kan ik mijn eigen cultuurdingetje uittekenen: ik kan vermoedelijk de verleiding niet weerstaan om ‘doe anders even anders’ te opereren. Afwijken in plaats van invoegen. Wat begint met een fluwelen feestjurk met split als op de uitnodiging staat dat er geen kledingvoorschriften zijn. 

Kortom: ik verheug me nu al te pletter!